A mediados do século XIX non existía un modelo formal de lingua para o galego. Non había estudos sobre a lingua galega e aínda non apareceran as primeiras gramáticas nin tampouco dicionarios. Escribir en galego era iniciar unha aventura que obrigaba aos escritores a tomar moitas decisións e escollas sobre a marcha.
Encanta se ri, conmove se chora
As variantes lingüísticas
Cantar 1 de Cantares gallegos
No poema hai algunhas palabras subliñadas que se corresponden con variacións da lingua estándar. e axustes ortográficos.
|
Cantart ' hei, Galicia, teus dulces cantares, qu'así mo pediron na beira do mare. Cantart ' hei,Galicia, consolo dos males, Mimosa, soave, encanta si ríe, Cal ela ningunha
Qu' así mo pediron, |
Qu' así mo mandaron, qu'así mo dixeron... Xa canto, meniñas, coidá, que comenzo. Con dulce alegría, ó pé das ondiñas Dios santo premita d' alivio vos sirvan de amabre consolo,
Quen queira me chame, |
Por darlle contento, por darlle consolo, trocando en sonrisas queixiñas e choros. Buscaime, rapazas, buscaime antr 'os robres, nas portas dos ricos, qu' aquestes cantares
|
Recoñece as variantes
Ten en conta este esquema para facer a tarefa "Descubre as variantes".
- Problemas gráficos que xorden da representación de fonemas que non existen en castelán e para os que a ortografía castelá non tiña representación.
Fonema nasal velar .
Fonema fricativo prepalatal.
- Parellas de palabras homógrafas con vogais de grao medio abertas e pechadas.
- Encontros vocálicos.
- Contraccións.
- Elisións.
- Epéntese.
- Parágoxe.
- Variabilidade vocalismo átono.
- Seseo.
- Rotacismo.
- Metátese.
- Castelanismo.
- Dialectalismo na morfoloxía verbal.
Descubre as variantes
Solución
Solución
Solución
Solución
Licenciado baixo a Licenza Creative Commons Recoñecemento Non-comercial Sen obra derivada 3.0